Ze was bijna dood gebleven op zee, ergens ter hoogte van de Azoren tijdens een tropische storm die drie dagen aanhield. Hun zeilboot was belaagd door gebouwhoge golven, had flink water gemaakt en was een paar keer bijna omgeslagen en ze was bijna dood gebleven. Dat was het verhaal, het
Medea's vader was overleden en we hielpen haar zijn huis in Zeeland leeg te ruimen. Het was in de broeierige zomer van '83 en tussen het sjouwen door maakten we kennis met elkaar in de tuin, die de laatste maanden was verwilderd, en aten de vuistgrote tomaten
We zaten op een terras toen we Wybe Lovink zagen langslopen. Hij liep zijn gebruikelijke drentelloopje, sloffend en vol schrikkelpasjes, een mannetje in een gewatteerde jas en met een bril met dikke glazen. Hij prevelde in zichzelf, trok aan een denkbeeldige baard en hief af en toe een vermanend vingertje.
Toen hij ‘s avonds terugkwam van zijn lange wandeling, de hond voor hem uit stuivend, kon hij hun huis zien liggen vanaf de heuveltop, dat compacte lage boerderijtje als een verloren hoed in de velden, het aangrenzende boomgaardje, de lange tafel op het erf. Zijn vrouw zat aan die tafel
This is Frank Scheelen, a brand new site by Frank Scheelen that's just getting started. Things will be up and running here shortly, but you can subscribe in the meantime if you'd like to stay up to date and receive emails when new content is published!